Bł. Edmund Bojanowski (1814 – 1871) pochodził z Grabonoga (Wielkopolska) z rodziny ziemiańskiej, głęboko religijnej i patriotycznej. Od najmłodszych lat przejawiał zainteresowania humanistyczne i zdolności literackie. W latach 1832 – 1838, z przerwami, studiował na uniwersytetach we Wrocławiu i Berlinie. Uczestniczył w wykładach z dziedziny literatury, języków słowiańskich, filozofii i psychologii. W czasie studiów rozpoczął działalność literacką i już wtedy współpracował ze znanymi ludźmi ze świata kultury. Ze względu na chorobę płuc musiał przerwać studia i dobrze zapowiadającą się karierę literacką. Po powrocie do Grabonoga w 1838 r. poświęcił się pracy charytatywnej i społecznej koncentrując swe zainteresowania na trzech dziedzinach: oświaty ludu wiejskiego, wychowania i miłosierdzia. W 1849 r. podczas trwającej w Wielkopolsce epidemii cholery w domu Kasyna gostyńskiego zorganizował szpital, ochronkę i sierociniec dla dzieci. Dzięki tej działalności poznał całą nędzę materialną i moralną ludu wiejskiego. Pragnął jej zaradzić, zwłaszcza podczas tworzenia ochronek i włączanie do służby w nich wiejskich dziewcząt.
W 1850 r. założył pierwszą ochronkę wiejską w Podrzeczu k. Gostynia.
Wydarzenie to uważa się za pocz
ątek Zgromadzenia Służebniczek Maryi. Bojanowski kładł nacisk na wychowanie integralne dzieci i ludu w kontekście przeżywania i przyswajania przez osobę i wspólnotę wartości religijnych i kulturowych pielęgnowanych prze naród. Przedmiotem jego szczególnej troski i dociekań stała się sprawa wczesnego wychowania dziecka, które stanowiło podstawę pełnego rozwoju jego osobowości. Stworzył spójny i dynamiczny system wychowania, określił wszystkie jego elementy i brał udział we wprowadzaniu ich w życie.
Sformułował jasno cele i wskazał konkretne zadania wychowawcze, uczył posługiwania się metodami i technikami oddziaływania wychowawczego, dopasowując je do indywidualnych możliwości dzieci, ich potrzeb rozwojowych i konkretnej sytuacji wychowawczej oraz dobierania najbardziej odpowiednich form organizacyjnych. Ze swoją wizją wychowania i nowatorskimi rozwiązaniami organizacyjnymi wpisał się w nurt rodzącej się w XIX w. pedagogiki wieku przedszkolnego. Jego koncepcja pedagogiczna do dziś realizowana jest przez Służebniczki oraz stanowi inspirację i podstawę do konstruowania programów integralnego wychowania dziecka w wieku przedszkolnym.
