RÓŻE RÓŻAŃCOWE
Żywy Różaniec – międzynarodowy ruch religijny założony w XIX w. przez Pauline-Marie Jaricot. Ma charakter modlitewny, a jego celem jest wspomaganie misji. Uczestnictwo w Żywym Różańcu polega na przynależności do grupy zwanej Różą. Każda osoba z róży przez miesiąc odmawia jedną z tajemnic różańcowych. Pierwotnie róża liczyła 15 osób, obecnie zaś – po modyfikacji Różańca przez Jana Pawła II – 20 osób.
W Polsce ruch ten jest bardzo rozpowszechniony, przyjmuje też formy Róż dziecięcych, czy modlitwy matek za dzieci.
«Modlitwa różańcowa jest modlitwą człowieka za człowieka; jest modlitwą ludzkiej solidarności, modlitwą wspólną odkupionych, która odbija w sobie ducha i intencje pierwszej z odkupionych, Maryi, Matki i obrazu Kościoła; jest modlitwą za wszystkich ludzi świata i historii, żywych i umarłych, powołanych do tworzenia wraz z nami Ciała Chrystusa i do stania się wraz z Nim współdziedzicami chwały Ojca». /Jan Paweł II/
Żywy Różaniec jest wspólnotą osób, które w duchu odpowiedzialności za Kościół i świat w wielkiej prostocie otaczają modlitewną opieką tych, którzy najbardziej jej potrzebują.
